พระราชประวัติ
สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพยวรางกูร รัชกาลที่ ๑๐

วัดประจำรัชกาล

ภาพประกอบจาก Anirut Thailand / Shutterstock.com

วัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร หรือ วัดทุ่งสาธิต วัดประจำรัชกาลที่ ๑๐ ตั้งอยู่ แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพฯ สร้างขึ้นประมาณพุทธศักราช ๒๓๙๙ โดยคหบดีชาวลาวชื่อ นายวันดี ที่อพยพมาจากเวียงจันทน์ แต่เมื่อคหบดีท่านนี้ถึงแก่กรรม รวมถึงเจ้าอาวาสรูปสุดท้ายมรณภาพ ทำให้ไม่มีใครสืบสานต่อจนกลายเป็นวัดร้าง

ต่อมา พระอาจารย์สาธิต ฐานวโร (หลวงพ่อศรีนวล) ได้รับการนิมนต์มาบูรณะวัดทุ่งสาธิต ท่านก็ได้ไปเรียนปรึกษาหารือผู้ที่เกี่ยวข้องหลายฝ่าย ทั้ง เจ้าคณะจังหวัดพระนคร เจ้าคณะอำเภอพระโขนง รวมถึงฝ่ายฆราวาส เลขานุการกรมศาสนา รองอธิบดีกรมศาสนา ซึ่งได้รับการสนับสนุนด้วยดี และในที่สุดมหาเถรสมาคมได้อนุมัติให้ทำการบูรณะวัดทุ่งสาธิตขึ้นเป็นวัดที่มีพระสงฆ์

เมื่อวันที่ ๒ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๐๖ และกระทรวงศึกษาธิการได้มีการประกาศตั้งวัดทุ่งเป็นวัดสมบูรณ์ ตั้งแต่วันที่ ๓๐ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๐๖ จากวัดร้างกลางทุ่ง มีแต่กองอิฐ กองปูน ซากปรักหักพัง ภายในเวลา ๒ ปี กลับกลายเป็นวัดที่สวยงาม สงบ ร่มรื่น ทำให้เป็นที่เคารพและเลื่อมใสของชาวพระโขนงเป็นอย่างมาก

ด้วย พระอาจารย์สาธิต ฐานวโร มีใจเคารพใน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
บรมนาถบพิตร ผู้ทรงเป็นองค์เอกอัครศาสนูปถัมภก และเพื่อเป็นการถวายความจงรักภักดี ท่านจึงขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตถวายวัดทุ่งสาธิต แด่สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าวชิราลงกรณ
(พระยศรัชกาลที่ ๑๐ ในขณะนั้น) และเมื่อวันที่ ๙ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๐๘ รัชกาลที่ ๙ ทรงโปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าวชิราลงกรณ ทรงรับวัดทุ่งสาธิตไว้ในพระอุปถัมภ์ พร้อมได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า “วัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร”